TAG 051

[Commerce Asset (CAHB) tidak dipercayai pelabur kerana ia begitu terikat dengan jalinan politik kroni dalam dunia niaga sehingga ia begitu berahsia dalam banyak perkara. Dunia koporat sudah tidak percaya kepada semua temannya - itulah punca CAHB tersisih juga. CAHB berkahwin dengan pisau cukur yang tidak menyenangkan sesiapa, termasuk ketuanya. Tetapi ia menelan juga pil beracun kerana cintanya yang teramat setia. - Editor]

Penterjemah: -MT-

Terjebak

(In Bad Company)

S. Jayasankaran

FEER Issue Cover dated March 8, 2001

Razali Ali nampak tertekan kerana cuba menyorokkan perasaan kehampaannya. Sebagai ketua ekskutif Jabatan Khidmat Kewangan, Commerce Asset Holding, dia cuba memberi penjelasan kenapa syarikatnya terpaksa bertindak membeli balik saham syarikat (di pasaran bebas). "Nilai sebenar saham syarikat kami tidak seperti yang tertera di pasaran sekarang," demikian kata beliau pada satu persidangan akhbar pada Februari 26.

Betul juga, satu tahun sudah berlalu; Commerce sudahpun menguasai sepenuhnya Bumiputra-Commerce untuk menjadi bank kedua terbesarnya di Malaysia. Sahamnya telah jatuh merudum hampir 40% kepada 7.35 ringgit ($1.93). Tidak mungkin nilai itu dapat naik dalam masa yang singkat. Daripada 25 syarikat sekuriti di Malaysia, hanya 6 syarikat yang sanggup memberikan status "buy (beli") kepada saham itu -- yang lain mengsyorkan "sell (jual)" ataupun menggunakan perkataan yang sedikit berunsur lemah lebut yang berbunyi "hold (pegang) yang mempunyai makna yang sama untuk mencampakkannya sahaja.

Inilah dia paradoks yang menghantui Commerce. Inilah gambaran betapa para pelabur menyisihkan sebuah syarikat yang mempunyai pengurusan yang baik dan teruji tetapi terpaksa membuat peminggiran itu kerana adanya kesangsian terhadap tuanpunya syarikat itu. Commerce adalah dipunyai oleh dua pemegang utama saham syarikat yang mempunyai hubungan politik yang hebat yang menentukan perjalanan masa depannya. Renong memilikki 12% dan kumpulan The New Straits Times Press (NSTP) memilikki 13%. Kedua konglomerat cuba beralih angin dan mahu menjual saham mereka untuk membayar hutang yang bertapuk. Ini bererti sebahagian besar saham Commerce akan dilambakkan dan sudah tentu perkara ini akan menyesakkan harga saham itu.

Pemegang besar ke-3 ialah kerajaan yang memilikki 32 peratus. Pada 1999, kerajaan telah menggalakkan Commerce mengambil alih Bank Bumiputra yang pernah dibantu untuk dibaikpulih sebanyak tiga kali dengan belanja rakyat marhaen berbilion ringgit banyaknya. Penggabungan Commerce dan Bank Bumiputara dapat dijanjikan apabila kerajaan setuju mengambil alih segala hutang lapuk dengan nilai semasa. Setakat ini Commerce telah menjual hutang lapuk kepada kerajaan sebanyak 10 bilion ringgit.

Terdapat banyak masalah untuk maju. Jumlah sumber manusia melonjak menjadi 11,000 banyaknya dan kos saraan setara dengan 46% daripada pendapatan, berbanding dengan 35% yang merupakan purata industri perbankan. Tetapi, pembuangan tenaga kerja merupakan perkara sensitif kerana melibatkan orang Melayu. Bank Bumiputra adalah didominasi oleh orang Melayu. Commerce mampu mengurangkan 2,000 pekerjaan mengikut taksiran para analis. Tetapi, ini adalah sesuatu yang mustahil memandangkan keadaan politik masakini. Razali telah menyatakan betapa "lembaga pengarah masih belum membuat sebarang tindakan" mengenai rencana pengurangan tenaga. Dengan lain perkataan, proses pengurangan tenaga akan mengambil masa yang panjang dan masalah ini memang telah diambil kira dalam harga saham Commerce.

Keresahan Commerce yang menonjol kini ialah pendedahannya kepada proses apongan yang sedang dilaksanakan. Pada Februari, Renong telah mencadangkan untuk menjual 22% pegangannya dalam industri kommunikasi yang berkaitan dengan TimedotCom, kepada para pelabur dengan harga 1.69 bilion ringgit. Sepuluh buah bank yang dipenghulukan oleh unit merchant-banking Commerce telah menjalankan kerja-kerja "underwriting" (menjamin dan menanggung penjualan saham sesebuah syarikat dengan mengambil alih setiap saham yang tidak laku dijual - penterjemah)

Sebanyak 75% tawaran ini tidak laku kerana sambutan yang dingin. Perkara ini tidak menjadi masalah kepada Renong kerana ia tetap menerima wang yang diperuntukan kepada nilai jualan sepenuhnya daripada kumpulan "underwriters"(yang menjamin dan menanggung kerugian yang mungkin timbul - Penterjemah).

Para penganalis yang mengamati tawaran itu merasa sangsi apakah serba mungkin Commerce sebagai penanggung penjualan itu akan akhirnya menampung segala kerugian apabila saham-saham tawaran itu terus tidak terjual.

"Kalau saham-saham itu terus tidak laku di hari utama tawarannya, katalah pada harga satu ringgit, kami fikir dalam situasi yang paling buruk Commerce perlu membuat peruntukan (menampung kerugian) untuk sekurang-kurangnya sebanyak 100 juta ringgit," kata Gan Kim Khoon, ketua penyelidik di Arab Malaysian Securities Kuala Lumpur. "Itulah sebabnya terlalu banyak pendapat negatif mengenai saham tersebut."

Malahan, kesan yang disebabkan oleh Time dotCom ke atas penyataan kira-kira Commerce merupakan soalan yang paling hangat di persidangan akhbar pada Februari 26, dulu. Pihak pengurusan Commerce cuba mengelat dengan jawapan sebenar dengan berkata "ah....kita mempunyai upaya mengendalikannya" -- yang tidak memberi sebarang makna kepada para analis dan pelabur.

Sepatutnya mereka bersikap lebih terbuka. Sumber yang dipercayai di tahap atasan telah mendedahkan betapa Commerce telah "sub-underwrote" (menjamin dan memegang gadaian) kebanyakan saham TimedotCom yang diperuntukkan kepada agensi kerajaan, supaya tanggungan (exposure) mereka boleh menjadi kurang daripada 20 juta saham. Ini merupakan "habuk" sahaja dalam tawaran lebih daripada 400 juta saham dan sudah tentu tidak akan menjejaskan penyata akaun commerce seandainya berlaku kegagalan menjualnya semua sekali.

Penyenaraian saham baru itu akan mampu melunaskan hutang lapuk kumpulan Renong yang berharga hampir 4 bilion ringgit. Sebahagian daripadanya akan menjadi angka-angka yang mencantikkan penyata akaun Commerce, akhirnya. (Kumpulan itu merupakan pemberi hutang terbesar kepada Renong --- tetapi Renong tidak pula mempunyai sebarang wakilnya dalam lembaga Commerce)

Mungkin juga salah satu sebab kenapa Commerce merana adalah disebabkan tiadanya ketelusan dalam operasinya. Tetapi, itulah hakikatnya yang sebenar. Memang terlalu banyak rintihan mengenai sikap beberapa syarikat di Malaysia yang terlalu bergantung kepada sokongan politik dan juga kerajaan untuk terus bernafas sehinggakan ia menyakitkan hati dan perasaan sesiapa sahaja mengetahuinya.

Saham-saham beberapa syarikat yang dipayungi Renong sedang diniaga di pasaran saham dengan diskaun antara 30% hingga 70% daripada nilai asetnya. Walaupun Commerce diuruskan bebas daripada pengaruh Renong dan telah meraih keuntungan yang berpada - sebanyak 519 juta ringgit bagi tahun berakhir Disember 31, 2001 dan merupakan pengingkatan sebanyak 34% daripada tahun sebelumnya - Commerce masih lagi dicemarkan oleh kisah aib yang sama. Memang patutlah kenapa Razali semakin menjadi resah dan gelisah.

Rencana Asal:

http://www.feer.com/_0103_08/p050shroff.html

Source: The Far Eastern Economic Review

Issue cover-dated 8th March 2001

In Bad Company

By S. Jayasankaran

Razali Ali struggled to keep the frustration out of his voice. The chief executive of financial-services company Commerce Asset Holding was explaining why the company had embarked on a share-buyback exercise. "The true value of our shares isn't reflected in the price," he told a press conference on February 26.

Quite. Over a year, the shares of Commerce, which wholly owns Bumiputra-Commerce, the country's second-largest bank, have fallen almost 40% to 7.35 ringgit ($1.93) apiece. Nor is it likely to recover any time soon. Only six of the 25 Malaysian securities houses covering the stock rate it a "buy"--the rest have it as a "sell" or, in the less-than-subtle analyst reluctance to calling a spade a spade, a "hold."

Call it the Commerce paradox. That's when investors shun a company with good, proven management only because they're suspicious about its owners. And Commerce has two large, politically connected shareholders that loom over its fortunes. The Renong conglomerate owns 12% of the group while the New Straits Times Press has 13%. Both are close to Malaysia's ruling party, both are moving to cut debt and both want to sell out. That means there is a potentially large overhang of Commerce shares waiting to be unloaded which, by definition, would drive its price down.

Make that three large shareholders. The third: the government itself, which owns 32% of Commerce. That's been both a blessing and a curse. In 1999, it enabled Commerce to take over state-owned Bank Bumiputra, arguably the country's worst bank: Over 14 years, it's been rescued three times to the tune of billions of taxpayers' ringgit. Still, the Bumiputra-Commerce merger was possible only because the government promised to take over Bumiputra's bad loans at full value. So far, Commerce has sold 10 billion ringgit worth of such loans to the government.

But it's created other problems going forward. Staffing exploded to 11,000 people and costs now constitute 46% of revenue compared to the industry's 35% average. But layoffs are politically sensitive because they involve ethnic Malays. Bank Bumiputra is overwhelmingly Malay. Commerce can afford to cut up to 2,000 jobs, analysts estimate, but that's near impossible given the highly charged political atmosphere currently. Razali says "the board has yet to consider" any layoff schemes. In short, cost cuts would come slowly, a realization that's been factored into Commerce's share price.

The major unease over Commerce, however, is its exposure to a current flotation. In February, Renong proposed selling 22% of its telecommunications concern, Time dotCom, to investors for 1.69 billion ringgit. Ten banks, led by Commerce's merchant-banking unit, underwrote the issue.

But the public stayed away and the offer was 75% undersubscribed. It doesn't matter to Renong --it will after all get its money from the underwriters--but analysts tracking Commerce fear that the underwriters would get stuck holding the shares.

"If the shares tank on listing, say by one ringgit, we think in the worst case Commerce could have to make provisions for at least 100 million ringgit," says Gan Kim Khoon, the research head for Arab-Malaysian Securities in Kuala Lumpur. "That's why there is so much negativity over the stock."

Indeed, the impact of Time dotCom on Commerce's balance sheet was the most frequently asked question at the press conference on February 26. Commerce's management gave evasive replies--for example, saying "it's well within our capability"--which didn't help matters with analysts or investors.

They really should have been more frank. Highly placed sources reveal that Commerce sub-underwrote out most of its Time dotCom allocation to government agencies, so that its net exposure could be even less than 20 million shares. That's peanuts in an offer of over 400 million shares and would do little damage to Commerce's balance sheet, even if the shares tank badly.

Moreover, the listing would also retire close to 4 billion ringgit of Renong group debt, some of which would add positively to Commerce's balance sheet in the form of writebacks. (The group was and is a big lender to Renong--but the conglomerate does not have representation on Commerce's board.)

Perhaps the lack of transparency on Commerce's part has hurt it. But if there's a broader moral to this particular story, it is this: The concern that some Malaysian companies depend upon political connections and government support for their survival tends to hurt anybody even remotely connected with them.